آمنه علیزاده در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه دولت با چالشهای متعدد اقتصادی و اجتماعی روبه رو است، اظهار کرد: کاهش یا حذف بودجه نهادهای فرهنگی به بهانه صرفهجویی و اولویتبخشی به اقتصاد، گرچه در ظاهر دلسوزانه و برخاسته از واقعیات اقتصادی به نظر میرسد، اما در عمق خود دچار یک خطای محاسباتی بزرگ و یک غفلت راهبردی است که میتواند در بلندمدت، آسیبهایی به مراتب پرهزینهتر از هر بحران اقتصادی به هویت، امنیت و انسجام ملی ما وارد کند.
وی فرهنگ را زیربنای اقتصاد و امنیت دانست و افزود: مغالطه اصلی طرفداران کاهش بودجه فرهنگی، تلقی کردن فرهنگ به عنوان یک کالای لوکس و درجه دوم است که در شرایط سخت اقتصادی میتوان آن را کنار گذاشت.
عضو هئیت علمی دانشکده نفت و گاز گچساران بیان کرد: این دیدگاه در تضاد کامل با منظومه فکری و راهبردی نظام و تأکیدات مکرر رهبر معظم انقلاب است که فرهنگ را همچون هوایی که تنفس میکنیم و مهمتر از اقتصاد میدانند زیرا این یک تعارف شاعرانه نیست، بلکه یک اصل مدیریتی و تمدنی است.
تضعیف فرهنگ قطع ریشه اقتصاد و امنیت
وی تصریح کرد: جامعهای که دچار فرسایش هویتی، بیاعتمادی و گسست اجتماعی شود، هرگز توان و همیت ملی لازم برای تحقق جهش اقتصادی و عبور از بحرانها را نخواهد داشت.
علیزاده افزود: در حقیقت، تضعیف فرهنگ به معنای قطع کردن ریشهای است که قرار است درخت اقتصاد و امنیت بر آن استوار باشد.
قطع بودجه فرهنگی مصداق بارز آدرس دهی غلط به افکار عمومی است
وی با اشاره به اینکه دولت بر بودجه محدود فرهنگ تمرکز کرده است، یادآور شد: این درحالی است که ضعف اقتصاد کشور از ناکارآمدی بنگاههای عظیم اقتصادی، فسادهای کلان و سوءمدیریت در هلدینگهای ورشکسته است که رنج میبرد و قطع و یا کاهش بودجههای فرهنگی مصداق بارز آدرس غلط دادن به افکار عمومی است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه، پاک کردن صورت مسئله و انتخاب راحتترین گزینه یعنی قربانی کردن فرهنگ، فرار از مسئولیت اصلی یعنی پرداختن به اصلاحات ساختاری و عمیق در اقتصاد کشور است، ادامه داد: این رویکرد، نه تنها مشکل اقتصادی را حل نمیکند، بلکه با تضعیف سرمایه اجتماعی و فرهنگی مواجه شده و زمینه را برای تعمیق بحرانها فراهم میسازد.
تناقض دولت در رفع مشکلات با فرهنگ سازی و از طرفی قطع بودجه فرهنگی
وی با اشاره به اینکه امروزه مسئولان برای حل ابرچالشهایی نظیر آسیبهای اجتماعی، بحران جمعیت، مسئله حجاب و ترویج سبک زندگی ایرانی-اسلامی، متفقالقول نسخه کار فرهنگی میپیچند، تاکید کرد: این یک تناقض آشکار و غیرقابل دفاع است که از یک سو، راهحل تمام معضلات را در حوزه فرهنگ جستجو کنیم و از سوی دیگر، ابزار و بودجه لازم برای اجرای همین راهحل را قطع نمائیم.
علیزاده ادامه داد: این رویکرد نشاندهنده نبود یک نگاه جامع و منسجم در بدنه اجرایی کشور و برخورد سطحی با مسائل بنیادین است.
وی با اشاره به تجربه موفق کشوهایی مانند کره جنوبی در استفاده از صنعت فرهنگ برای خروج از بحران، افزود: دنیا به ما نشان میدهد که دولتهای هوشمند در دوران بحران، نه تنها بودجه فرهنگ را قطع نمیکنند، بلکه آن را به یک ابزار سرمایهگذاری برای تولید قدرت نرم و رشد اقتصادی تبدیل میکنند.
قطع بودجه فرهنگی خلع سلاح سربازان خودی در خط مقدم است
عضو هئیت علمی دانشکده نفت و گاز گچساران تصریح کرد: در شرایطی که ما در میانه یک جنگ نرم تمامعیار قرار داریم، کاهش بودجه فرهنگی به مثابه خلع سلاح کردن سربازان خودی در خط مقدم نبرد است.
وی افزود: ضمن پذیرش انتقادات وارد بر ناکارآمدی، موازیکاری و نبود شفافیت در برخی نهادهای فرهنگی، باید تأکید کرد که راهحل، قطع کردن اکسیژن نیست، بلکه اصلاح سیستم تنفسی است زیرا ما نیازمند یک انقلاب در مدل تخصیص و نظارت بر بودجه فرهنگی هستیم.
تخصیص بودجه فرهنگی به نهادهای مردمی راه حل برون رفت از مشکلات
علیزاده تغییر در ریل بودجهریزی، هدایت بودجه از دستگاههای متورم دولتی به سمت جریانهای اصیل و خودجوش مردمی، مساجد، هیئتهای مذهبی، گروههای جهادی و استارتاپهای خلاق فرهنگی، شفافیت و اثربخشی، تخصیص بودجه بر اساس طرحهای مشخص، شاخصهای قابل اندازهگیری و خروجیهای ملموس به جای تخصیصهای سنتی و بیهدف را از جمله راهکاریهای فرهنگی کشور برشمرد.
دفاع از بودجه فرهنگی مصداق دفاع از هویت و اقتدار است
وی تاکید کرد: از تمام دلسوزان کشور، به خصوص نمایندگان مجلس، اساتید دانشگاه و ائمه محترم جمعه دعوت میکنم تا با نگاهی راهبردی و آیندهنگر، مانع از این خطای تاریخی شوند زیرا امروزه دفاع از بودجه فرهنگ، دفاع از آینده هویت، اقتدار و یکپارچگی ایران اسلامی است.
عضو هئیت علمی دانشکده نفت و گاز گچساران اضافه کرد: چالش امروز کشور نه کمبود بودجه، بلکه کمبود نگاه راهبردی به مقوله فرهنگ است.
نظر شما